Showing 1–12 of 25 results
Poprzednia najniższa cena: 40.00zł.
Add to cartPoprzednia najniższa cena: 40.00zł.
Add to cartPoprzednia najniższa cena: 40.00zł.
Add to cartPoprzednia najniższa cena: 0.00zł.
Add to cartPoprzednia najniższa cena: 40.00zł.
Add to cartPoprzednia najniższa cena: 9.50zł.
Add to cartPoprzednia najniższa cena: 12.90zł.
Add to cartPoprzednia najniższa cena: 23.70zł.
Add to cartPoprzednia najniższa cena: 7.45zł.
Add to cartPoprzednia najniższa cena: 5.30zł.
Add to cartPoprzednia najniższa cena: 9.90zł.
Add to cartPoprzednia najniższa cena: 17.80zł.
Add to cartJaka jest moc i zalety herbaty cejlońskiej, jak ją prawidłowo przygotować i czy warto szukać oryginalnego opakowaniem ze symbolem lwa.
Plantacje Sri Lanki.
Sri Lanka (do 1972 r. – Cejlon) to niewielka wyspa, zajmuje zaledwie 65 610 km kwadratowych. Jednocześnie na jego terenie znajduje się aż 200 000 hektarów plantacji herbaty. Dla porównania, w Indiach, które są 50 razy większe, na plantacje herbaty przeznacza się tylko 560 000 hektarów. Najcenniejsze z tych ziem dla plantacji herbaty
to oczywiście wysokogórskie tereny, na których znajduje się najwięcej plantacji herbacianych Sri Lanki. Drugie miejsce w rankingu zajmują wyżyny, a ostatnie – równiny. W związku z tym cena liści herbaty i ich jakości różni się w zależności od miejsca zebrania surowców.
Wybór herbaty według regionu .
Eksperci identyfikują na Sri Lance siedem głównych regionów uprawy herbaty: Nuwara Eliya, Uda Pussellava, Dimbula, Uva, Kandy, Ruhuna i Sabaragamuwa. Smak i aromat liści herbaty zbieranych na różnych terytoriach jest różny, choć przeciętny konsument raczej nie zauważy wielkiej różnicy. Jeśli jednak ważne jest dla ciebie, abyś zbliżył się do zakupu ideału, wybierz te produkty, które wskazują na wysokogórskie „elitarne” regiony uprawy t.j. Nuwara Eliya i Dimbula. Herbata o klasycznych parametrach smakowych zbierana jest w Sabaragamuwa, gdzie znajdują się najbardziej rozległe plantacje.
Wybór herbaty według odmiany.
Sri Lanka przyjęła światową klasyfikację herbaty według rodzaju liścia i jego przetwarzania. Na opakowaniach herbaty cejlońskiej można znaleźć oznaczenia Orange Pekoe, OP, co w tym przypadku oznacza herbatę składającą się ze średniej wielkości całych liścia. Wśród wielu odmian, które są cenione ponad inne, to właśnie te, które składają się z całych liści, zbieranych z wierzchołków krzewów herbacianych – FTGFOP – uważana jest za naprawdę elitarną.
Jaką herbatę można nazwać prawdziwym Cejlonem.
Istnieje opinia, że tylko ta, która została zapakowana na Sri Lance w paczki z tradycyjnym herbem Sri Lanki przedstawiającym lwa, może być nazwana prawdziwą herbatą cejlońską. Kiedyś tak było. Jednocześnie, aby uzyskać upragniony herb dla swoich produktów, producenci musieli mocno się postarać, udowadniając, że ich produkt spełnia wszystkie krajowe standardy jakości.
Jednak wszystko się zmieniło. Na wyspie jest wiele plantacji i producentów herbaty. Poza tym znaczna część surowców jest eksportowana do wielu krajów świata, z którego to surowca powstają takie produkty jak Richard Royal Ceylon czy też Ahmad Tea Ceylon, Dilmah Ceylon itp. Oczywiście standardy jakościowe są nadal bardzo ważne, ale obecnie zależą one w dużej mierze od firmy kupującej/producenta, a także od standardów produkcji i rodzaju opakowania. Różnica pomiędzy produktami nie musi być oznaką gorszej jakości herbaty – po prostu każda marka ma swoje własne wymagania dotyczące końcowego „wizerunku” i smaku produktu. Dziś herbata cejlońska to każda herbata, która jest w 100% wykonana z surowców uprawianych na Sri Lance. Może być czarna, zielona lub nawet biała. Może to być mieszanka z jednej lub z różnych plantacji wyspy. Najważniejsze, że w mieszance herbaty cejlońskiej nie powinno być nawet minimalnej domieszki liści z innych krajów.
Jeśli chodzi o logo z lwem, jest to raczej hołd dla tradycji. Jeśli interesuje Cię dokładniej, w jaki sposób producent może uzyskać i używać herb cejlońskiej herbaty na opakowaniach konsumenckich oto krótka informacja (zasady nie zmieniły się od lat):
Korzystne właściwości czarnej herbaty cejlońskiej.
Na Sri Lance, podobnie jak w każdym regionie herbacianym, zebrane liście są przetwarzane na różne sposoby. W zależności od zastosowanego procesu otrzymuje się kilka rodzajów herbat: herbata czarny, zielona, biała i oolong. Zielona herbata cejlońska, a jeszcze bardziej biała i oolony, są dość rzadkie na Cejlonie. Najczęściej na Cejlonie produkowana jest klasyczna czarna herbata, którą otrzymuje się w procesie pełnej fermentacji. Mówiąc o korzystnych właściwościach herbat cejlońskich możemy więc bezpiecznie wspomnieć o tych, które dotyczą herbaty czarnej.
Efekty uboczne picia herbaty czarnej.
Z reguły mogą być spowodowane jedynie przedawkowaniem kofeiny:
Jednak aby uzyskać takie konsekwencje, musisz pić bardzo dużo mocnych napojów herbacianych.
Jak prawidłowo zaparzyć herbatę cejlońską.
Jeśli mówimy o klasycznej czarnej herbacie, musi ona być parzona „klasycznie” aby suchy liść w pełni pokazał jego korzystne właściwości.
Herbata cejlońska dobrze komponuje się z mlekiem, można ją również pić z cytryną i odrobiną cukru.
Ważne jest, aby pamiętać
Wysoce niepożądane jest pozostawianie gotowego ekstraktu w imbryku „na następny raz”.
Nie zaleca się zaparzania herbaty dłużej niż 5 minut, a następnie picia jej w stanie nierozcieńczonym (może wówczas wystąpić przesycenie kofeiną).
Najpierw była kawa… Jak pojawiła się i stała się popularna słynna cejlońska herbata.
Wszystko zaczęło się w XVI wieku. Wówczas to portugalscy kolonizatorzy zdobyli piękną wyspę na Oceanie Indyjskim, podzielaną przez rdzenną ludność na kilka małych królestw. Nazwali ją Cejlonem i zamieniłli w ogromną plantację do uprawy modnego wówczas cynamonu. W XVII wieku Holendrzy zakotwiczyli swoje statki na lazurowych wodach nowej kolonii i niezbyt grzecznie „poprosili” portugalskich najeźdźców o opuszczenie żyznych terytoriów wyspy. Oczywiście Holendrzy nie zamierzali zwracać wyspy w ręce rdzennej ludności.
W XVIII wieku Holendrzy zostali zastąpieni przez Brytyjczyków, a pod koniec XX wieku cały Cejlon od wybrzeża do wybrzeża był już kolonią Imperium Brytyjskiego. Ponieważ popyt na cynamon już dawno spadł, Brytyjczycy postanowili uprawiać kawę na wyspie.
Wówczas była to była dobra i poszukiwana w Europie kawa, ale pod koniec XIX wieku wszystkie plantacje zostały zniszczone przez szkodniki. Wtedy na scenę wkroczyła Herbata Jego Królewskiej Mości. Na gotowej infrastrukturze, dzięki ugruntowanym sieciom handlowym, Brytyjczycy szybko rozwinęli biznes herbaciany. Herbata okazała się bardziej obiecująca niż kawa. Bardzo szybko „herbata cejlońska” stała się rodzajem marki znanej na całym świecie, a za tą nazwą zawsze kryła się wysoka jakość.
W 1948 roku kraj stał się niepodległym, a w roku 1972 przyjęta została nowa nazwa – Sri Lanka, co oznacza „olśniewający kraj”. Zdesperowani, by zerwać z kolonialną przeszłością, mieszkańcy wyspy bardzo chcieli pozbyć się wszystkiego co „Cejlońskie”, ale w przypadku herbaty doprowadziłoby to do zniknięcia światowej marki, a koszty wypromowania nowej marki byłyby katastrofalne dla branży. Na szczęście rozsądek zwyciężył nad uczuciami i nazwa produktu pozostała ta sama. I choć nazwa Cejlon odeszła w zapomnienie, herbata cejlońska istnieje do dziś.
A czy wy kochacie cejlońską herbatę?